Hoe het begon.
Vlak voor de zomervakantie van 1963 speelden Hans van Liempt, Jos Janssens en Jack Hulshof op de afscheidsavond voor de schoolverlaters van de Angelus Mulo in Den Bosch. Het trio speelde een paar Shadows-instrumentaaltjes en het publiek vond het leuk. Bij diezelfde gelegenheid klom een jongetje uit de eerste klas op het podium om samen met een klasgenootje Little Ship van de Blue Diamonds te zingen. Het was de dertienjarige Albert Westelaken uit Den Bosch.
In Rosmalen formeerde Van Liempt een bandje onder de naam The Shuffles.
Samen met Jos Janssens en Hennie Pennings werd fanatiek geoefend. Even later sloot ook een drummer aan; dorpsgenoot Jan van Creij. Ze probeerden de hits van die dagen zo goed mogelijk na te spelen. Toen er een zanger moest komen, dachten ze gelijk aan het jongetje uit Den Bosch dat zo lekker kon zingen. Albert Westelaken kwam bij de band, noemde zichzelf Al Wester en werd de frontman van het jonge, enthousiaste bandje.
In augustus 1964 debuteerden ze bij de Witte Paters in Boxtel, die op die dag een jeugdmiddag organiseerden voor de dorpsjeugd die zilverpapier had gespaard voor de missie.
De komst van het sociaal-culturele centrum de Kentering in de dorpskom gaf ze de gelegenheid vaak te spelen. Ze groeiden uit tot een begrip. Aanvankelijk in Rosmalen, al snel in de regio.
Radiodebuut
In maart 1965 maakten The Shuffles hun radiodebuut bij het KRO programma Springplank. De dienstplicht dreigde in 1967 roet in het eten te gooien. Bassist Hennie Pennings en toetsenist Hans Sleutjes en Jan van Creij moesten in dienst. Paul Foppele werd de nieuwe gitarist en Van Liempt ging basgitaar spelen. Pennings en Sleutjes keerden niet meer terug, Van Creij na een paar maanden wel. De band kwam op een lager pitje.
In de zomer van 1967 werd het repertoire compleet omgegooid. The Shuffles gingen zich toeleggen op sunshine pop, geïnspireerd door The Beach Boys en The Ivy League. De stemmen pasten prachtig bij elkaar en de meestemmige vocalen maakten indruk. De koerswijziging pakte goed uit en toen begin 1968 de gedreven manager Jan Vis zich over The Shuffles ontfermde kwamen er steeds grotere optredens. Een hele fanatieke fanclub, met om en nabij de duizend leden, steunde de band fanatiek.
In februari 1968 maakten The Shuffles opnamen in de studio in Hamburg, maar de vier nummers werden niet uitgebracht. Er was geen platenmaatschappij geintresseerd.
Begin 1969 verscheen Henk van den Heuvel als vervanger van Paul Foppele op het toneel. Deze Zaltbommelse gitarist had veel ervaring in de muziekwereld, hij speelde eerder bij Don Devil en The Drifters en Sweet Nothing.
Cha-la-la I need you
In de zomer van 1969 klopte platenmaatschappij CBS aan de deur. Men was geïnteresseerd in een opname en eind augustus namen The Shuffles twee nummers op: Madeleine en Cha-la-la I need you; een eigen compositie van Henk van den Heuvel, die nog eerder nooit een nummer geschreven had.
Mede door een uitgekiend strategisch plan schoot de single in enorme vaart uit de startblokken en wat niemand had verwacht gebeurde. Het plaatje kwam in de Veronica Top 40 en bleef maar stijgen. Uiteindelijk bereikte Cha-la-la I need You de tweede plaats en werden er in Nederland alleen al 100.000 singles verkocht. Maar ook in het buitenland ging het voortreffelijk. In veel Europese landen belandde de Rosmalense band in de hitlijsten. In Japan werden alleen al op de eerste dag van de release tienduizend singles verkocht.
Volgens schattingen bedroeg de uiteindelijke verkoop bijna vijf miljoen stuks.
Er kwamen optredens op televisie (Voor de Vuist weg) en The Shuffles stonden in alle tienerbladen. Ze waren doorgebroken.
Succes
Ook de opvolger vloog begin 1970 de Top 40 in. Bitter Tears was de tweede single en ook die kwam hoog. In de media bleven de bandleden nuchter, ook dat sprak tot de verbeelding. In een jaar tijd werden in totaal vijf singles uitgebracht : Without You ( nummer 16), The Way the Music goes (nummer 12), Teardrop on Teardrop (nummer 24).
Vanaf september 1969 tot begin 1971 stonden The Shuffles zo’n beetje onafgebroken in de Top 40. Ze waren vaste gasten op radio en televisie en ook in het buitenland bleef de belangstelling onverminderd groot. Bij populariteitspolls eindigden ze steevast hoog en de fanclub bleef maar groeien. Er kwam een LP, anderstalige singles en een buitenlandse tournee.
Einde
Zo snel als The Shuffles waren opgekomen, zo vlug waren ze ook weer verdwenen. Vanwege interne strubbelingen besloten achtereenvolgens Jan van Creij en Hans van Liempt de band te verlaten. Hun plaatsen werden ingenomen door Theo Kieft en Janus Toethuis. Ook werd de band uitgebreid met toetsenist Rob Versteegen, maar de twee singles die nog werden uitgebracht deden niets. Ook de repertoireswitch, richting een heavier geluid, liep op niks uit.
In het voorjaar van 1972 ging de stekker eruit. Solozanger Albert Westelaken ging solo als zanger Albert West succesvol verder.